กระดานโต้คลื่นเป็นอุปกรณ์กีฬาที่ใช้สำหรับโต้คลื่นกระดานโต้คลื่นแบบเดิมมีความยาวประมาณ 5 เมตร และหนัก 50 ถึง 60 กิโลกรัมหลังสงครามโลกครั้งที่สอง แผงพลาสติกโฟมปรากฏขึ้น และรูปร่างก็ดีขึ้นกระดานโต้คลื่นในปัจจุบันมีความยาว 1.5-2.7 เมตร กว้าง 60 ซม. และหนา 7-10 ซม.กระดานมีน้ำหนักเบาและแบน โดยมีปลายด้านหน้าและด้านหลังที่แคบกว่าเล็กน้อย และมีครีบหางที่มั่นคงที่ด้านหลังและด้านล่างนอกจากนี้ ยังมีการติดฟิล์มด้านนอกแบบขี้ผึ้งบนกระดานเพื่อเพิ่มการเสียดสีกระดานโต้คลื่นมีน้ำหนักตั้งแต่ 11 ถึง 26 กิโลกรัม

การเล่นเซิร์ฟเป็นกีฬาทางน้ำที่นักกีฬาควบคุมคลื่นโดยการยืนบนกระดานโต้คลื่น หรือใช้กระดานโต้คลื่น กระดานคุกเข่า แผ่นยางเป่าลม เรือพาย เรือคายัค และอุปกรณ์อื่นๆ ที่คล้ายคลึงกันนักกีฬาจะต้องมีทักษะการทรงตัวสูง และสามารถว่ายน้ำในระยะทางไกลท่ามกลางลมและคลื่นได้ไม่ว่าจะใช้อุปกรณ์ใดก็ตาม

เซิร์ฟเป็นกีฬาที่นักกีฬานอนคว่ำหรือคุกเข่าบนกระดานโต้คลื่นแล้วพายด้วยมือไปยังตำแหน่งที่มีคลื่นที่เหมาะสมเมื่อคลื่นผลักกระดานโต้คลื่นให้ไถล นักกีฬาจะยืนขึ้นโดยให้ขาเปิดไปมาตามธรรมชาติ (ปกติแล้วขาทรงตัวจะอยู่ข้างหน้าและขาควบคุมอยู่ด้านหลัง) งอเข่าเล็กน้อย แล้วเคลื่อนตัวตามคลื่น คลื่นร่อนไป เร็ว.

1. ลองบอร์ด - กระดานที่ยาวเกิน 9 ฟุต เหมาะสำหรับผู้เริ่มต้น
ประการที่สอง กระดานสั้น ซึ่งมีความยาวไม่เกิน 7 ฟุต จัดเป็นกระดานโต้คลื่นทางเทคนิค
3. Gun Plate - แคบและยาว ออกแบบให้ทนทานต่อคลื่นขนาดใหญ่เช่นเดียวกับที่พบในฮาวาย
ประการที่สี่ ซอฟต์บอร์ดให้ความคล่องตัวแบบไดนามิกซึ่งไม่จำกัดด้วยขนาดของคลื่น และเหมาะสำหรับผู้เริ่มต้น
5. แพลอยน้ำ - กระดานกว้างและความเร็วเปลี่ยนแปลงช้าๆ เหมาะสำหรับฝึกเล่นเวฟบอร์ดมือใหม่