เรือคายัค "นั่งบน" จะวางฝีพายไว้บนดาดฟ้าเปิดโล่งเหนือระดับน้ำโดยทั่วไปจะใช้สไตล์นี้สำหรับกิจกรรมที่ไม่ใช่กิจกรรมล่องแก่ง เนื่องจากคนส่วนใหญ่พบว่าเป็นเรื่องยากที่จะอยู่ในเรือคายัค ในขณะเดียวกันก็ป้องกันไม่ให้เรือคายัค "กลิ้ง" ทำให้ผู้ใช้สามารถยืนตัวตรงได้หากพลิกคว่ำการนั่งด้านบนมีประโยชน์บางประการ เช่น สามารถ "ทำให้ฟักแห้ง" ซึ่งเป็นช่องที่โดยทั่วไปจะยาวตลอดความยาวของเรือคายัค ซึ่งนอกจากจะให้แรงลอยตัวมากขึ้นแล้ว นักพายเรือคายัคยังสามารถเก็บอุปกรณ์ต่างๆ ได้"เรือคายัค" ที่นั่งบนเรือมักใช้ "ทะลุรู" ซึ่งช่วยให้น้ำทั้งหมดที่เข้ามาในเรือระบายผ่านดาดฟ้าและทำให้แห้ง"สไตล์นักบิน" หรือ "กระโปรงสเปรย์" จะช่วยกันน้ำเข้าบริเวณเอวมีเรือ "ห้องนักบิน" หลายประเภทที่โดยทั่วไปแล้วจะอนุญาตให้ผู้ใช้ควบคุมเรือได้มากขึ้น เนื่องจากความสามารถในการดันชิดกำแพงเพื่อพลิกคว่ำเพื่อดำเนินกลยุทธ์ให้เสร็จสิ้นเรือคายัค "สไตล์ห้องนักบิน" ทั่วไปคือ "เรือสำราญ" ซึ่งโดยปกติจะเป็นเรือคายัคขนาดสั้นมากซึ่งผู้ใช้สามารถแสดงกลอุบายและควบคุมได้: "เรือเป่าลม" เป็นแบบลูกผสมของสองรูปแบบแรกเรือเหล่านี้มีดาดฟ้าเปิด แต่คนพายจะนั่งอยู่ใต้ดาดฟ้าเรือเหล่านี้มักจะไม่มั่นคงมากขึ้นเนื่องจากตำแหน่งที่สูงกว่าในน้ำมักใช้ในเชิงพาณิชย์และมักเรียกกันติดปากว่า "Duckies"เรือคายัคแบบ "ตีคู่" แตกต่างกับการออกแบบที่โดดเด่นของเรือคายัคส่วนใหญ่ ซึ่งได้รับการออกแบบมาสำหรับฝีพายหลายคนTandems สามารถใช้โดยฝีพายสองหรือสามคนได้